Het was weer slaapcrisis in huize Compaijen afgelopen week. De 4-jarige gaat net naar school en dat maakt zo veel indruk dat hij tot 23.00 uur wakker in bed ligt. Tot die tijd meldt hij zich elk half uur op de gang. De 1-jarige wordt om 5.00 uur alweer wakker. Daarmee lijkt een ‘window of opportunity’ van 6 uur slaap nog acceptabel. Ware het niet dat de twee in perfecte ploegendiensten ook zorgen dat we tussendoor nog een paar keer eruit mogen. Met als climax afgelopen vrijdagnacht: elk uur eruit.
Gelukkig was mijn zusje zaterdag reddende engel en konden de kinderen een nacht bij haar logeren. Hoe goed we ons voelden na een nacht doorslapen en ’s ochtends rustig opstaan valt met geen laptop te beschrijven.
Niet alleen kinderen hebben rust en regelmaat nodig, ook de ouders. En voor crisis is dit niet anders. Toch denderen we bij een crisis vaak voort, zonder pauze, aan een stuk door. Eerder schreef ik al hoe belangrijk een moment van rust kan zijn voor het maken van een goede samenvatting bij het omgevingsbeeld. Maar het geldt voor elke rol.
Het klinkt tegennatuurlijk, maar met meer pauze nemen kan je meer werk doen. En ook beter werk afleveren. In trainingen besteed ik dan ook vaak aandacht hieraan, en het is ook een van de elementen in Crisiscommunicatie 3.0. Redacteuren kan je bijvoorbeeld veel beter hun taak laten doen door ritme, rust, regelmaat en voorspelbaarheid in het proces van crisiscommunicatie in te bouwen.
En toch gaat het bij een crisis vaak weer mis en rennen we onszelf voorbij. Want er komt zoveel op het team af en alles lijkt belangrijk. Dan kan je niet even rustig pauze nemen, voor je gevoel.
We moeten daarom gaan oefenen met korte pauzes houden bij crisis. Mijn tip van deze week is dan ook om ook in je crisisoefeningen hier aandacht aan te besteden. Neem voor de volgende simulatie eens als oefendoel mee om voldoende rust te organiseren voor alle teamleden. En bespreek en bekijk na afloop of hierdoor de resultaten beter zijn geworden.