“Geen mens is intelligenter dan zijn emoties hem toelaten.” Dit leerde ik van de bekende psychotherapeut bij wie ik tijdens mijn studie stage mocht lopen. Een heel bijzondere ervaring, omdat ik bij vele sessies met patiënten aanwezig mocht zijn. Wat ik ook van professor Hakman leerde was om in die gesprekken ruimte te geven voor de emotie. Niet een tissue aanreiken, dat is een teken dat er geen plaats is voor verdriet. Maar altijd eerst aansluiten op de emotie. Iets wat later in mijn leven nog vaak terugkwam: bij het opvoeden van kinderen (How2talk2kids), bij politieke communicatie en natuurlijk bij crisiscommunicatie.
Aan deze lessen moest ik denken toen ik een paar weken terug van een Amerikaanse collega een training volgde. Alleen kijken naar drie emoties als bang, boos en verdrietig is niet voldoende, vertelde zij. Voor goede crisiscommunicatie en leiderschap moet je emoties serieus nemen en echt begrijpen. Dan kan je ze ook beter benoemen en erbij aansluiten. Het probleem is dat veel mensen het lastig vinden om de juiste woorden te vinden voor de tientallen emoties die er zijn. “If we can’t label them, we can’t understand them.” Ze gaf ons definities van veel verschillende emoties die we te gemakkelijk onder één noemer (boos) scharen.
Wat ik van haar leerde sluit mooi aan bij mijn idee voor de volgende online training. Dat is namelijk de Online Training Empathisch Schrijven. In deze training leren Redacteuren en Woordvoerders (of Pers- en Publieksvoorlichters) hoe hun teksten zo goed mogelijk kunnen aansluiten bij de buitenwereld. En daarvoor is het nodig je echt in te leven in de getroffenen, betrokkenen en het algemeen publiek. Op alle vlakken. Ook nu beginnen we weer met een pilot waarbij deelnemers live aanwezig kunnen zijn bij de opname via Zoom. De dag van de pilot is donderdag 1 december 2022.
Meer informatie via deze link.