Het verhaal van de COPI-voorlichter

De afgelopen maand stond bijna volledig in het teken van de promotie van mijn boek. Maar vanaf vandaag verschuift de aandacht weer grotendeels naar andere zaken en gaan we weer meer de inhoud in.

Op dit moment staat ‘Klaar voor elke crisis’ op nummer 2 in de managementboek top 100. Als ik realistisch ben, zit die nummer 1 er niet meer in. Het algoritme werkt zo dat je precies 30 dagen hebt en die zijn nu voorbij. Bovendien is de nieuwe nummer 1 een auteur die bij elk boek dat hij uitbrengt het bestverkochte managementboek van het jaar wordt.

Toch vond ik het mooi om voor die nummer 1 positie proberen te gaan. Na de ‘crisis’ met de fouten in het boek, de vele slapeloze nachten en de valse start daardoor, zou het een mooi verhaal geweest zijn om je terug te vechten. Ik heb me er dan ook in vastgebeten en – voor mijn gevoel – ongemakkelijk veel marketing voor het boek gedaan. Dat betekende voor mij behoorlijk uit mijn comfortzone komen. Maar het was het waard, alles voor ‘het verhaal’.

En dat brengt me weer bij de inhoud. Want een verhaal vertellen, is ook wat we bij crisis zouden moeten doen. X dwingt je om kort te zijn in je berichten. Met 280 tekens leidt dat er vaak ook toe dat bij incidenten of crises de verschillende berichten los van elkaar gaan staan. Het zijn allemaal kleine brokjes die over de schutting worden gegooid en niet altijd een geheel vormen. Je mist soms bepaalde informatie of er zitten onlogische stappen tussen de berichten.

Maar communicatie is verbinden. Dat kan je op verschillende manieren doen. Eén van die manieren is door een verhaal te vertellen. Je moet de buitenwereld aan de hand meenemen langs de gebeurtenissen. In een training ‘Empathisch schrijven’ ging ik vorige week met voorlichters van het ‘commando plaats incident’ (COPI) van de brandweer en veiligheidsregio hiermee aan de slag.

Eén van de deelnemers gaf een hele mooie tip. Bij elk X-bericht dat hij schrijft, bedenkt hij alvast wat het daaropvolgende bericht zou kunnen worden. Op die manier sluiten de berichten beter bij elkaar aan. Je gaat als het ware meer een verhaal vertellen. Dit kan je ook toepassen bij updates op de website. Steeds alvast bedenken wat de volgende stap wordt, maakt het een logisch verhaal. Net zoals je in een langere tekst ook de zinnen aan elkaar schrijft met bepaalde voegwoorden of conjuncties.

Mijn verhaal met het boek komt nu op zijn einde. De live-blog boekencrisis is gesloten. Want bij een verhaalstructuur hoort immers ook een einde. De video’s over hoe ik de principes van crisiscommunicatie heb toegepast, kan je nog wel gewoon terug blijven kijken via deze site.

En bij verhalen, horen ook beelden. Met trainer en beeldredacteur Klaas van der Veen, heb ik daarom een gesprek op Teams opgenomen over het gebruik van ‘Beeld bij crisis’. Dat gesprek kan je terugkijken via deze link.

Tom Compaijen

Compaijen C&C – Klaar voor elke crisis