Een paar jaar terug zat ik in een brainstormsessie met een aantal collega’s. Eén van hen zei: ‘Openheid, eerlijkheid, ja, maar transparantie? Wat is dat eigenlijk, is dat niet gewoon hetzelfde als openheid?’
Die vraag zette mij tot denken. Pas een tijdje later ontdekte ik wat transparantie eigenlijk is. Een transparante organisatie laat zien wat ze doet. Ik zie het altijd bijna letterlijk als een glazen huis. Je geeft een kijkje in de keuken. Ook bij een crisis. Want we vinden binnen de organisatie zelf allemaal erg logisch wat we doen, maar vergeten dat het voor de buitenwereld één grote black box is. Dus openheid is ‘zeggen wat je weet’ en transparantie is ‘zeggen wat je doet’.
Het kan niemand ontgaan zijn dat ik zelf een crisisje had met mijn boek de afgelopen week. Daarin wilde ik sowieso openheid geven, maar ook transparantie. Dat laatste heb ik natuurlijk een beetje met een knipoog gedaan. Om van de situatie maar het beste te maken, maar om tegelijkertijd wel te laten zien wat ik allemaal deed. Niet zozeer omdat het nu zo’n grote crisis was voor de buitenwereld, maar wel omdat in dit geval mensen ook konden leren van transparantie. Eigenlijk wilde ik zo een mini-cursus crisiscommunicatie geven.
Met crisiscollega’s had ik het erover dat wat ik had natuurlijk geen echte crisis is. Maar dat maakt eigenlijk niet uit. Zoals ik steeds zeg: de principes zijn voor heel veel situaties toepasbaar. Ook bij iets wat misschien geen crisis is. Met dit voorbeeld, maar ook in het boek, wil ik laten zien dat je ook bij een onverwachte en ongewenste gebeurtenis ze kan inzetten. Als ZZP’er, MKB’er of als afdelingshoofd die een klein issue heeft binnen de afdeling. Zo had een familielid van mij bijvoorbeeld afgelopen weekend een ingewikkelde mail moeten sturen vanuit het kerkbestuur. Hij had direct de principes uit het boek toegepast en vertelde hoe goed dat werkte.
Pas zat ik in een call met hoofden communicatie van ziekenhuizen in Noord-Holland. Eén van hen zei: ‘Wij volgen eigenlijk altijd allemaal jouw verschillende trainingen, omdat onze communicatie in het algemeen er ook beter van wordt. Het is eigenlijk niet alleen crisiscommunicatie, het is altijd toepasbaar.’ Dat was het grootste compliment wat ze mij kon geven. Want dat is precies wat ik nastreef in mijn trainingen en met mijn visie op het vak crisiscommunicatie. Als je wilt dat deelnemers naar trainingen blijven komen, moet het meer bieden voor je ontwikkeling als professional dan alleen beter worden in crisiscommunicatie.
Bij mijn eigen crisisje (of issue) heb ik daarom dus een live-blog geopend (ook met een knipoog natuurlijk). Daarop post ik komende week nog alle video’s waarin ik uitleg hoe ik de crisis met de fouten in het boek heb aangepakt. Ik ga deze video’s niet meer allemaal delen op de socials, want ik merkte dat sommige mensen het nu wel gehoord hadden en vonden dat de ‘crisis’ voorbij was. Aansluiten bij de buitenwereld dus. Proportioneel blijven, maar wel de lessen delen. Wil je dus wel graag zien en horen hoe ik het heb aangepakt, dan verwijs ik je naar deze link voor de liveblog.
En nu weer met frisse moed en vol enthousiasme door met het onder de aandacht brengen van mijn boek. Op naar de nieuwe lancering volgende week 😊.
Tom Compaijen
Compaijen C&C – Klaar voor elke crisis